Wprowadzenie

Zakładam tego bloga żeby móc wyrazić swoje myśle i emocje towarzyszące naszej długiej drodze starania o potomstwo.
Być może ktoś znajdzie coś ciekawego albo po prostu będzie wiedział/-a że nie jest sam/-a.
Zaczęło się wszystko 2 lata temu gdy wzięliśmy ślub (miałam 29 lat) i wiedzieliśmy że bardzo pragniemy mieć dziecko a najlepiej czwórkę! To znaczy ja już wcześniej chciałam mieć dzieci ale cierpliwie czekałam na ślub żeby było jak należy (byliśmy ze sobą przez prawie 8 lat przed ślubem).
Ze względu na to że mąż niedługo przed tym miał chemioterapię wiedzieliśmy że starania naturalne są niebezpieczne (zalecana jest conajmniej dwuletnia przerwa po terapii żeby nie doszło do zaburzeń płodu), wiec w związku z tym że miał zamrożone nasienie sprzed leczenia w jednej z klinik niepłodności mieliśmy od razu przystępować do in vitro.
Odbyliśmy wizytę i ustaliliśmy plan przygotowań; na końcu dostałam zalecenie odstawić wszystkie leki przed stymulacją. Wtedy powiedziałam że właśnie rozpoczęłam półroczną kurację dermatologiczną podczas której miałam seriami zażywać leki żeby wyleczyć paznokcie na stopach. W tym momencie lekarz powiedział że absolutnie nie mogę przerywać tej kuracji i muszę być wyleczona przed in vitro. Nie powiem że z łatwością przyjęłam taką nowinę - było ciężko ale wtedy jeszcze nie miałam strasznie mocnego parcia na dziecko więc jakąś te pół roku zleciało.
Pózniej mąż był u swojego lekarza który powiedział że w sumie nie ma już bezwzględnego zakazu zapłodnienie w sposób naturalny i możemy spróbować ominąć in vitro.
I w ten sposób zaczęliśmy oficjalnie nasze pierwsze starania we wrześniu 2015.


Komentarze

  1. Uczuciowa16 marca 2017 13:27

    Witaj!
    Trafiłaś w dobre miejsce. Możesz tu znaleźć azyl, wsparcie, cenne informacje, a często też sporo dystansu do sytuacji od której tak trudno się zdystansować. Trzymam kciuki za Twoją drogę do celu. Oby była jak najkrótsza i najmniej wyboista.

    OdpowiedzUsuń
  2. Paradise17 marca 2017 16:21

    Witam w in vitrowym świecie 😘z pewnością będziesz mogła liczyć na nasze wsparcie i ciepłe słowo 😘

    OdpowiedzUsuń
  3. Someday Mummy18 marca 2017 10:21

    Dziękuje za takie miłe przyjęcie! Jest mi teraz bardzo dobrze z wami :)

    OdpowiedzUsuń
  4. misscarp27 marca 2017 19:14

    Hej! Dokładnie z takich samych pobudek zaczęłam pisać :) I powiem Ci, że jesteśmy w podobnym punkcie. Też mam 31 lat, z tym że my staramy się już ponad 3 lata... Będę tu zaglądać, na razie nadrabiam zaległości :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Someday Mummy27 marca 2017 20:07

      Bardzo miło Cię poznać! Zaglądnę do Ciebie również ;)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Transfer

Obraz
No i już jestem po transferze. Przyjechałam do kliniki sama bo mąż nie dał rady wyjść z pracy. Na początku była rozmowa z embriologiem. Tylko czekałam żeby powiedziała czy nadal mam te 2 zarodki. I one nadal były. Fragmentacja nie ustąpiła ale dość dobrze podzieliły sie, szczególnie ten z większa fragmentacja: 1) 3/6c fr. 15% 2) 3/8 fr. 50% Pierwsza liczba to jakość zarodka (1 najlepsza, 4 zatrzymany w rozwoju). Druga to liczba komórek w zarodku. Litera C oznacza ze zarodek usiłuje przejść do następnego etapu rozwoju czyli moruli. Fr to stopień fragmentacji zarodki, zjawiska niekorzystnego, obniżającego jakość zarodka. Im wyższy odsetek fragmentacji tym jakość niższa. Co do drugiego to embriolog nie daje dużo szans. Powiedziała ze rzadko im sie zdarzały zarodki aż z taka fragmentacja a jak juz to były jeszcze inne zarodki lepsze wiec takich nie podawali. Ale w naszym przypadku poleca podać dwa na raz i tak zrobiliśmy. Jeśli chodzi o pierwszy zarodek to patrząc na nasza h
Czytaj więcej

A miał być najpiękniejszy prezent na Dzień Kobiet

Obraz
Pod koniec zeszłego tygodnia zauważyłam że okres nie przyszedł w terminie i zrozumiałam że te alternatywne metody zastosowane w tym cyklu musiały zadziałać i od razu zaszłam w ciążę naturalnie. Cykle miałam regularne od czerwca zeszłego roku a w czerwcu miałam wydłużony ze względu na laparaskopię po której różne cuda z cyklem się dzieją. Tak że fakt tego że w tym cyklu strasznie dużo zrobiliśmy w związku z wizytami do wróżki i jasnowidza + brak okresu w terminie zatwierdziło mnie w przekonaniu że jest sukces! Test nic nie pokazywał ale to przecież tylko test! Więc na dzień kobiet kiedy okres miał być już ze 3 dni spóźniony zaplanowałam kolejne testowanie oraz badanie krwi. Noc przed tym była bezsenna i zamiast obudzić się z budzikiem o 5 rano już koło 4 byłam wyspana. Jakież to typowe w dni kiedy coś się decyduje w sprawie ciąży! Test znowu nic nie wykrył, ale za chwilę pojawił się taki dość konkretny kremowy śluz który u mnie jest raczej rzadkością tak że miałam kolejny dowód n
Czytaj więcej

Leonard - nasz cud narodzin 💙

Obraz
PRZED PORODEM Nasze maleństwo jest już po innej części brzuszka - Leo urodził się 2 czerwca o 18:10 😊 Tak jak wspominałam w poprzednim poście plan porodu już od początku uległ zmianie gdyż nie mógł to być całkiem naturalny poród w związku z narastającym wielowodziem - poród musiał być wywołany oksytocyną. 2 czerwca chyba po g. 16 znalazłam się już na sali porodowej po tym jak byłam na sali przedporodowej od rana podłączona do kroplówki z oksytocyną. Po tylu godzinach za wiele się nie działo - szyjka była zamknięta, skurcze jeżeli już to były bardzo delikatne. Najgorsze były dla mnie 2 rzeczy - badania ginekologiczne które odbywały się BARDZO boleśnie oraz te krzyki dobiegające z sal porodowych. My z mężem już wtedy mieliśmy dość. Już byłam na pewno zdecydowana że skoro będzie to poród po stymulacji to wezmę znieczulenie zewnątrzoponowe gdyż wszyscy mówią że taki poród boli wielokrotnie więcej. Dopiero po 2 dniach w tym szpitalu doceniam jakiego mam świetnego gina - nie powiem że je
Czytaj więcej